20. Is maith sin; is tré mhíchreideamh do gearradh íad, agus seasuigh tusa tré chreideamh. Ná bí áirdinntinneach, achd biodh eagla ort.
21. Oir ma nar choigill Día na géuga nadúrtha, dob éidir nach ccoigéoladh sé thusa mar an gcéadna.
22. Ar a nadhbharsin tabhair dod aire toirbheartas agus buirbe Dé: a bhuirbe, do tháobh na muinntire do thuit; achd a thoirbheartas, duitsi, dá bhfana tú ann a thoirbheartus: nó gearrfuidhear thusa mar an gcéudna.
23. Agus plainndéochthar íad súd a rís, achd muna bhfanuid síad a míchreideamh: óir is éidir lé Día a gcur a steach a rís.
24. Oír má gearradh thusa don chrann ola do bhí fiadháin ó naduir, agus gur cuireadh thusa a naghuidh nádúra a gcrann na fíorola: a né nach mó na sin, chuirfidhthear na géugasa atá nadúrtha, ann a gcrann ola féin?
25. Oír ní háill leam, a bhráithreacha, ainbhfios na seicréidesi do bheith oruibh, do chum nach bíadh sibh glic ann bhur mbaramhluibh féin;) go dtárrla daille air chuid Díosráel, nó go dtí iomláine na Gcineadhach a steach.
26. Agus mar sin sláineochthar Isráel uile: mar atá sgriobhtha, Tiocfa an Fear sáortha as Síon, agus fillfidh sé neamhdhíadhachd ó Iácob:
27. Agus a sé so mo chunnradh ríu, an tan thoigéubhas mé a bpeacuigh úatha.
28. Uime sin do tháobh an tsoisgéil, atáid síad na náimhdibh ar bhur sonsa: achd do tháobh na toghtha, atáid síad grádhaighe ar son na naithreach.