Psailm 104:6-20 Bedell An Biobla Naomhtha 1817 (BEDELL)

6. Ris a ndubhaigeán mar bhrát dfoluigh tú é: ós cionn na slíabh do sheasadar na huisgeadha.

7. Od achmhusansa do theithiodar; ó ghuth do thóirnighe do dheithfrigheadar rompa.

8. Tíaghaid na sléibhte súas; tigid na gleanta a núas chum a nionaid dórduigh tusa dhóibh.

9. Do chuir tú téora cinnte noch nach sáireachuid síad; go nach fhillfid síad dfolach na talmhan.

10. Noch chuirios toibreacha ann sna gleanntaibh, idir na cnocaibh siubhluid síad.

11. Do bheirid deoch duile ainmhidhe an machaire: coisgid na hassail fhíadhta a ttart.

12. Na bhfochair so chomhnuighios éanlaigh a naiéir, a measg na mbeangán do bheirid a nguth.

13. Fliuchuidh sé na cnuic ó na sheomruidhibh úachtrach: ré toradh hoibreachsa do líonadh an talamh.

14. Do bheir sé air an bhféur fás do náirnéis, agus an luibh chum maitheasa an duine: chum aráin do thabhairt amach as an ttalamh;

15. Noch do gháirdighios croidhe an duine re fíon, bheir ar aghaidh deálrughadh re hola, agus neartuighios croidhe an duine re harán.

16. Atáid croinn an TIGHEARNA sásuighthe; séadair Lebanon, noch do phlanntoigh sé;

17. Mar a ndéanuid a néanlaith a nead: an storc, isé an crann giumhais a thigh.

18. Na cnoic árda is dídean do na gabhraibh fíadhta; agus na cairge do na coininíbh.

19. Do rinne sé an ghealach chum aimsiorrdhacht: is aithne don ghréin a dhul faoí.

20. Cuiridh tú dorchadas, agus biáidh a noidhche ann: is annsin shnáighid amach uile bheathuigh állta na coilleadh.

Psailm 104