11. Agus an tan do chunncadar na Phairisinigh sin, a dubhradar ré na dheisgiobluibhsean, Créud fa nitheann bhur Maighisdirsi a bhfochair na bpuibliocánach agus na bpeacach?
12. Agus an tan do chúalaigh Iósa so, a dubháirt sé ríu, Ní ag an mhuinntir a tá slán atá féidhm ar an líaigh, ach dag an mhuinntir a tá easlán.
13. Achd imthigh, agus foghlomaigh a chíall so, Trócaire is áill leam, agus ní hiódhbuirt: óir ní tháinic misi do ghairm na bhfíréunach, achd na bpeacach do chum aithrighe.
14. Ann sin tangadar deisgióbail Eóin chuige, ag rádh, Créud fa a ndéunmaóidne agus na Phárisinigh iomad triosge, agus nach troisgíd do dheisgiobail sé?
15. Agus a dubhairt Iósa ríu, A nféidir lé cloinn seomra an fhir núaphosda bheith dóbronach, an feadh bhios an té do pósadh na bhfochair? achd tiocfuidh lá ann, a dtóigéabhthar an fear núaphósda uátha, agus ann sin do dhéunaid said trosgadh.
16. Agus ní chuireann duine ar bith preaban déudach gan chórughadh air sheinéadach, óir beanuidh sé a lán féin as a néadach, agus do neíthear an briseadh ní is measa.
17. Agus ní chuirid daóine fíon núa a seanbhuidéulaibh: nó brisdear na buidéil, agus dóirtear an fíon, agus téid na buidéil a múgha: achd cuirid síad fíon núa a mbuidéulaibh núadha, agus bíd said aráon slán.