Marcus 9:6-13 Bedell An Biobla Naomhtha 1817 (BEDELL)

6. Oír ní raibh a fhios aige créd do laibhéoradh sé; óir do bhádar ar crith ré heagla.

7. Agus do éirigh néull do chur sgáile na dtimcheall: agus táinic gúth as an néull, ag rádh, Ag so mo Mhac gradhachsa: éisdigh ris.

8. Agus ar bféachain na dtimcheall, go hobann dóibh, ní fhacadar éin neach as sin súas, achd Iósa na áonar na bhfochair.

9. Agus ag teachd dóibh a nuas on tslíabh, do áithin sé dhíobh gan na neithe do chonncadar dinnisin déin neách, no go neiséirgheadh Mac an duine ó mharbhuibh.

10. Agus do chongmhadar an glór sin aca féin, dá fhiafruighe dhá cheile Créad is ciall dó súd eiseirghe ó mharbhaibh.

11. Agus do fhíafruigheadar dheisean, ag rádh, Créd fá nabruid na sgriobuidhe gur ab éigean Elías do theachd ar tús?

12. Agus ar bhfreagra dhósan a dubhairt sé ríu, Tig Elías go deimhin ar tús, agus aiséochaidh sé gach uile ní; agus mar a tá sgríobhtha a dtimcheall Mhic an duine, Go gcaithfeadh sé mórán dfulang, agus bheith fá neimhchion.

13. Achd a derimsi ribh, Go dtáinic Elías go deimhin, agus go ndearnadar ris gidh bé ní do thogradar, mar a tá sgríobhtha air.

Marcus 9