Marcus 5:5-12 Bedell An Biobla Naomhtha 1817 (BEDELL)

5. Agus do bhíodh sé do ghnáth, do ló agus doidhche, ar na sléibhtibh, agus annsna túamuighibh, ag éimhghe, agus da ghearradh féin ré clochaibh.

6. Agus ar bhfaicsin Iósa dhó a bhfad úadh, do rith sé agus do shléachd sé dhó,

7. Agus ag eimhghe do ghuth árd, a dubhairt sé, Créd í mo chuidsi dhíot, a Iósa, a Mhic Dé roáird? Cuirim a huchd Dé ort, gan mo phianadh.

8. (Oír a dubhairt sé rís, A spiorad neamhghlan, tárr a mach as an duine.)

9. Agus do fhíafruigh sé dhe, Créd is ainm dhuit? Agus do fhreagair seisean, ag rádh, Léghíon is ainm dhamh: óir a támáoid mórán ann.

10. Agus do íarr sé go roighéur air gan a gcur a mach as an dúthaidh sin.

11. Agus do bhí tréad mór muc ann sin air na sléibhtibh ag ingheilt.

12. Agus do íarradar na deamhuin uile air, ag rádh, Cuir sinne ann sna mucuibh, do chum do rachmáois a sdeach ionnta.

Marcus 5