Marcus 4:26-33 Bedell An Biobla Naomhtha 1817 (BEDELL)

26. A dubhairt sé, Is amhluigh a tá ríoghachd Dé, mar do chuirfeadh neach síol a bhfearann;

27. Agus do choidéoladh sé, agus do éireóchadh sé sa noidhche agus ann sa lá, agus do fhásadh an síol agus do aírdéochadh sé, ar cruth nach raibh a fhios aigesion.

28. Oír is dá dheóin féin do bheir an talamh toradh; ar tús an geamhar, agus na dhíaigh sin déus, agus na dhíaigh sin arbhar iomlán sa déis:

29. Agus an tan thaisbéunas an toradh é féin, ar an mball cuiridh sé corrán ann, do bhrígh go bhfuil ann fóghmhar do láthair.

30. Agus a dubhairt sé, Créd é an ní ré a ndéanam ríoghachd Dé do shamhlughadh? nó créd í an bharamhail ré samhuilfimís é?

31. Is cosmhail é re gráinne musdaird, noch, an tan churthar ann sa talamh, is é is lugha don uile shíol dá bhfuil ar talamh:

32. Achd tar éis a chora, fásaidh sé súas, agus is mó é ná éunluibh do na luibheannuibh, agus fásaid géuga móra air; ionnus go bhféadfaidis éunlaith an aiéir nid do dheanamh ar á sgáth.

33. Agus do labhair sé an bhríathar ríu a mórán dá leithéidibh sin do chosmhalachdaibh, do réir mar do béidir léo a chloisdin.

Marcus 4