10. Agus an tan do bhí sé na áonar, do fhíafruigheadar an mhuinntir do bhi na fhochair maille ris an dá fhear dhéug an chosamhlachd dhe.
11. Agus a dubhairt sé ríu, Is dáoibhsi a tugadh éolus ar sheicréid ríoghachda Dé: achd ris an dréim atá leith a muigh, deirthear gach éinní a ccosamhlachduibh.
12. Ionnas ag féachaín dóibh go bhfaicfidis, agus nach tiubhraidís dá naire; agus ag cloisdin dóibh go gcluinfidis, agus nach dtiucfidis; deagla go bhfillfidis uáir ar bith, agus go maithfighe a bpheacuigh dhóibh.
13. A dubhairt sé ríu, An bhfuil ainbhfios na cosamhlachda so oruibh? Agus, cionnas thuigfídhe a nuile chosamhlachd?
14. An sioladoir úd, is í an bríathar shíolchuireas sé.
15. Agus is íad so an drong a tá láimh ris a tslighe, ann a gcuirthear an bhríathar; agus tar éis a cloisdean, tig Sátan ar an mball, agus tógbhuidh sé úatha an bríathar do sióladh an a gcroidhthibh.
16. Agus mar an gcéudna is íad so an dream an ar cuireadh, an síol, a bhfearann chlochach; nocha, éisdeas an bhriathar, agus ghabhus chuca í do láthair maille ré gáirdeachus;
17. Agus ní bhfuil fréumh aca ionnta féin, achd fanuid ar feadh tamuill: agus na dhiáigh sin, an tan éirgheas trioblóid agus buáidhirt tríd an mbréithir, ar an mball do gheibhid síad oilbhéim.
18. Agus is íad so an dream ghabhus an síol chuca an sa muineach; nocha éisdeas ris an mbreithir,