4. Agus a rís do chuir sé chuca searbhfhoghantuighe eile; agus ar ngabháíl do clochaibh ar an bhfear sin, do bhriseadar a cheann, agus do chuireadar úatha fá mhíomhodh é.
5. Agus a rís do chuir sé neach eile chuca; agus do mharbhadar an fearsin, agus mórán eile; ag buáladh coda aca, agus ag marbhadh coda eile.
6. Achd do bhí aige fós éun mhac, a mháin ionmhuin, agus do chuir sé éisean mar an gceadna chuca fá dheireadh, ag rádh, Do bhéuruid síad onóir dom mhac.
7. Achd a dubhradar na sgológa eatorra féin, Is é so an toidhre; tigidh, marbhum é, agus budh linn féin an oidhreachd.
8. Agus ar mbreith air, do mharbhadar é, agus do theilgeadar as an bhfíneamhain a mach é.
9. Ar a nadhbharsin créud dhéanas tighearna na fíneamhna? Tiocfaidh sé agus sgriosfuidh sé na sgológa, agus do bhéura sé an fhíneamhuin do dháoinibh eile.
10. An né nár léughabhair an sgriobtúir so; An chloch do dhíultadar na sáoir is í atá air na déanamh na ceann sa chúainne:
11. Is é an Tighearna do rinne so, agus is iongnadh é ann ar súilibhne.
12. Agus do iarradarsan breith air, achd do bhí eagla an phobail orrtha: óir do thuigeadar gur ab na naghaidh féin a dubhairt sé an chosamhlachd sin, agus ar na fhagbhail do imthigheadar rompa.
13. Agus do chuireadar chuige dream airighe do na Phairisíneachuibh agus do mhuinntir Iorúaith, do chum go ngreamóchaidís é an a chaint.
14. Agus an tan tháinic síad, á dubhradar ris, A Mhaighisdir, a tá a fhios aguinne go bhfuil tusa firinneach, agus nach bhfuil cás agad a náonduine: óir ní fhéuchann tú ar phearsuinn na ndáoine, achd múinidh tú slighe Dé do réir ná fírinne: An ceaduigheach cíos do thabhairt do Shéasar, nó gan a thabhairt?
15. An dtiubhrum, no nach dtiubhrum? Agus ar naithne a cceilge dhósan, a dubhairt sé riú, Créd fá ccurtháoi cathughadh oram? Tabhruidh chugam pighinn, dá féuchain.
16. Agus tugadarsan sin léo. Agus a dubhairt seision riu, Cía dár an iomháigh so? Agus cía ré a mbeannan an sgríbhinn? agus a dubhradar ris, Ré Séasar.
17. Agus a bhfreagra Díosa a dubhairt sé ríu, Tabhruidh do shéasar na neithe is lé Séasar, agus do Dhía na neithe is lé Día. Agus do biongnadh léo é.
18. Agus tangadar na Saduichínigh chuige, noch a deir nách bhfuil eiséirghe ann; agus do fhíafruigheadur dhe, ag rádh,
19. A Mhaighisdir, do sgríobh Máoisi dhuinn, Dá bhfaghadh dearbhráthair dhuine ar bith bás, agus do bhfúigfeadh sé a bhean, agus nach bhfuigfeadh sé clann, a dhearbhráthair do ghabháíl a mhná súd chuige, do thógbháíl sleachda dhá dhearbhráthair.
20. Do bhádar móirsheisior dearbhráthar ann: agus tug an cédfhear dhíobh bean, agus ar bhfaghail báis dó, nír fhág sé sliochd.
21. Agus do ghabh an dara fearr chuige í, agus fúair sé bás, agus níor fhág seision fós sliochd: agus an treas fear mar an gcéudna.
22. Agus tugadar an móirsheisear í, agus nír fhagbhadar sliochd: agus tar éis cháich uile fúair an bhean bás mar an gcéadna.
23. Ar a nadhbharsin ann sa neiséirghe, an tan do dhéunuid eiséirghe, cía aca da madh bean í? oír do bhí sí ag an móirsheisior na mnáoi.