20. Achd ar bhreagra dhósan, a dubhairt sé ris, A Mhaighisdir, do choimhéud mé íad so uile ó móige.
21. Achd ar bhféuchain Díosa air, tug sé gradh dhó, agus a dubhairt sé ris, A tá én ní duireasbhuidh ort: imthigh, reac a bhfuil agad, agus tabhair do na bochdaibh, agus do ghéubha tú cisde ar neamh: agus tárr, tóg do chros, agus lean misi.
22. Agus do ghabh doilgheas eisean ar son an chomhráidh sin, agus do imthigh sé go tuirseach: óir do bhí iomad saidhbhris aige.
23. Agus an tan do fhéuch Iósa na thimcheall, a dubhairt sé ré na dheisciobluibh, Créd é a dhocamhluighe don mhuinntir agá bhfuil saidhbhrios dul a sdeach go flaitheas Dé!
24. Agus do bhí úathbhás ar a dheisciobluibh tré na bhríathruibh. Agus ar bhfreagra Díosa a rís, a dubhairt sé riú, A chlann, créd é dhocrachd don mhuinntir chuireas a ndóigh a saidhbhreas, dul a sdeach go flaitheas Dé!
25. As fusa do chámhall dul tré chró snáthaide, ná do dhuine shaidhbhir dul a sdeach do flaitheas Dé.
26. Achd do ghabh barrúathbháis íadsan, ag rádh eatorra féin, Máseadh cía is éidir do shlánughadh?
27. Agus ar bhféuchuin Díosa orrtha a dubhairt sé, Ní bhfuil so air chumas do dháoinibh, achd a tá sé ar chumas do Dhía: óir a táid na huile neithe soidhéunta do Dhía.
28. Agus do thionnsgain Peadar a rádh ris, Féuch, do thréigeamairne gach uile ní, agus do leanamar thusa.
29. Achd ar bhfreagra Díosa, a dubhairt sé, A deirim ribh go fírinneach, nach bhfuil éin neach fhuigfeas a thigh, nó a dhearbhráithreacha, nó a dheirbhsheathracha, nó a athair, nó a mháthair, nó a bhean, nó a chlann, nó a dhúthaidh, ar mo shonsa, agus ar son an tsoisgéil,
30. Nach bhfuige sé a chéud oiread a nois ann sa naimsirso, tighthe, agus dearbhraichracha, agus deirbhsheathracha, agus máithreacha, agus clann, agus dúthaidh, maille ré hannró; agus ann sa tsáoghal a tá ag teachd an bheatha mharthannach.
31. Achd a táid móran ar tus bhías fá dheireadh; agus ar deireadh bhias ar tús.
32. Agus do bhádar ar a tslighe ag dul súas go Híerusaleim; agus do bhí Iósa rompa: agus do ghabh iongantus íad; agus agá leanmhuin, do ghabh eagla íad. Agus ar mbreith an dá fhear dhéug dhó a ris, do thionnsgain sé na neithe do theigéumhadh dhó dinnisin dóibh,
33. Oír féuch, a tamaóid ag dul súas go Híarusaléim; agus do bhéarthar Mac an duine dúachdaranuibh na sagart, agus do na sgríobuidhibh; agus béuruid breith bháis air, agus do bhéaruid do na Cineadhachuibh é:
34. Agus do dhéunaid fonámhad fáoi, agus sgíursfuid é, agus géubhaid do shéilidhibh air, agus cuirfid chum báis é: achd éiréochuidh sé a ris an treas lá.