Marcus 1:37-45 Bedell An Biobla Naomhtha 1817 (BEDELL)

37. Agus an tan fúaradar é, a dubhradar ris, Atá gach áonduine dod íarruigh.

38. Agus a deir seision ríu, Déanam do na bailtibh beaga so láimh rinn, do chum go ndéanuinn seanmoir ann sin leis: óir is chuige so tháínic me a mach.

39. Agus do rinne sé seanmoir an a sionagógaibh ar feadh na Galilé uile, agus do theilg sé na deamhain a mach.

40. Agus tig lobhar chuige, dá léigean ar a ghlúinibh dhó, ag íaruigh dathchuinge air, agus dá rádh ris, Más toil leachd, is éidir leachd misi do ghlanadh.

41. Agus ar ngabháil truaighe móire Díosa dhó, agus ar sineadh a láimhe, do bhean sé ris, agus a dubhairt sé ris, Is toil; bí glan.

42. Agus ar labhairt dósan, do imthigh an lubhra úadh ar ball, agus do bhí sé ar na ghlanadh.

43. Agus tar éis bagar air, do chuir sé úadh é do lathair;

44. Agus a dubhairt sé ris, Tabhair dod aire nach innéosa tú déinneach é: imdigh, taisben thú féin don tsagart, agus iodhbair ar son do ghlanta na neithe do aithin Máoise, mar fhíadnuisi dhóibh.

45. Agus ar nimtheachd dósan a mach do thionnsgain sé mórán dfhoillsiughadh, agus an ní do chur ós aird, ionnas nach raibh neart ag Iósa dul a sdeach sa gcathruigh ós aird, achd bheith a muigh a nionaduibh fásamhla: agus tangadar chuige as gach uile aírd.

Marcus 1