27. Agus a dubhairt seision ris, Do dhearbhráthairsi thánic: agus do mharbh hathair anláogh bíadhta, ar son go bhfuair sé slán a ris é.
28. Agus do ghabh fearg eision, agus nior bháill leis dul a sdeach: uimesin tháinic a athair amach, agus do ghoir sé chuige é.
29. Achd ar bhfreaga dhosan a dubhairt sé ris a athair, Féuch, a táimsi ag déanamh agus nior sháruigh mé haithne a riamh: gídheadh ní thug tú fin an mheannáin dhamh ariamh, ionnus go mbéinn go súgach rém cháirdibh:
30. Achd an tan tháinic an macsa agad, do shlug do mhaóin a bhfochair mheirdreach, do mharbh tú an láogh bíadhta dho.
31. Achd a dubhairt seision ris, a mhic, atá tusa do gnáth am fhochair, agus na huile neithe is leamsa, is leachdsa iad.
32. Achd do budh cóir dhúinn sugachas, agus forbháilteachas do dhéanamh; tré go raibh an dearbhathairsi agadsa tar éis bháis, agus gur aithbhéodhuigh sé; agus go ndeach aidh sé a mugha, agus gur fríth a ris e.