11. Agus do ghlac Iósa na haráin; agus ar mbreith buidheachus, do roinn sé ar na deisciobluibh, agus na deisciobail ar na cuibhreannuibh iád; agus mar an ccéudna fós do na hiásgaibh beaga an mhéid dob áill léo.
12. Agus an tan do sásadh iád, a dubhairt sé ré na dheisciobluibh féin, Cruinnighidh an sbruileach do bhí diomarcuigh, do chum nach rachadh éin ní amugha.
13. Ar a nadhbharsin do chruinnigheadar, agus do líonadar dhá chlíabh dhéug do sbrúileach do na cúig haránuibh éorna, do bhí dfuighleach ag an muinntir a dith.
14. Ar a nadhbharsin an tan do chunncadar na dáoine sin, an comhartha do rinne Iósa, a dubhradar, As é so gó fírinneach an fáidh úd do bhí chum teachda air a tsáoghal.
15. Ar a nadhbharsin a nuáir do aithin Iósa go raibh síad air tí theach agus breith air chum ríogh do dhéunamh dhé, dimthigh sé a rís ar a tslíabh na aónar.
16. Agus an tan thaínig an tráthnóna, do chúadar a dheisciobail siós chum na faírrge,
17. Agus ar ndul a luing dhóibh, do chúadar tar fairrge go Capernaúm. Agus do bhí dorchadus ann a nuáirsin, agus nó tháinig Iósa chuca.
18. Agus déirigh an fhairrge ag séideadh do gháoith mhóir.
19. An tan do rinneadar iomramh timcheall a cúig no a deich fichead do sdáidibh, do chunncadar Iósa ag siobhal ar an bhfairrge, agus ag drud ris an luing: agus do ghabh eagla iad.
20. Achd a dubhairt seisean riú, Is misi ata ann; ná bíodh eagla oruibh.