29. Tigidh, féuchuidh an duine, a dubhairt riumsa gach éin ní dá ndearna mé ríamh: a né nach é so Críosd?
30. Ar a nadhbharson do chuádar amach as an gcathraigh, agus tangadar chuigision.
31. Agus diárradar a dheisciobail air fá a namsin ag rádh, A Mhaighisdir, ith bíadh.
32. Agus a dubhairt seisean riu, Atá biadh agamsa ré na ithe nach bhfuil a fhios aguibhsi.
33. A dubhradar a dheisciobail ré chéile, An dtug áoinneach chuige ní do íosadh sé?
34. A dubhairt Iósa ríu, As é mó bhíadhsa toil an té do chuir úadh mé do dhéunamh, agus a obair do chríochnughadh.
35. An é nach abartháoisi, go bhfuilid ceithre mhí fós, agus go dtiocfa an fóghmhar ann sin? féuch, a deirim ribh, Tóguidh súas bhur súile, agus féuchuidh na réghióin; óir atáid siad geal cheana chum a nfoghmhair.
36. Agus an té bheannas glacaidh sé túarasdal, agus cruinnighe sé toradh chum na beatha marrthannuighe: ar chor go mbía an té shíolchuireas agus an té bheanus lúagháireach a néinnfheachd.
37. Oír as ann so atá an radh úd firinneach, Go síolchuireann neach, agus go mbeanann neach eile.
38. Do chuir misi sibhsi do bhúain an neithe nar sháothrabhair: do sháothraigheadar dáoine eile, agus do chúabhairisi a steach ann a sáothar.
39. Agus do chreideadar mórán do Shamaritanachaibh na caithreacha sin ann san ar son chomhráidh na mná, noch do dhearbhuigh, Dubhairt sé leam gach ní dá ndearna mé.
40. Ar a nadhbharsin an tan tangadar na Samaritanaigh chuige, díarradarair fuireach aca féin: agus do chomhnuigh sé dhá lá ann sin.
41. Agus as ro mhó ná sin do chreid ann ar son a bhréithre féin.
42. Agus a dubhradar ris an mnáoi, Ní ar son do chomhráidhse chreidmídne feasda: óir do chúalamar féin é, agus atá a fhios aguinn go fírinneach gur ab é so Críosd, Slánuightheóir an domhain.
43. Agus tair éis dhá lá do chúaidh sé as sin, agus dimthigh sé don Ghalilé.
44. Oír rug Iósa féin dfíadnuisi, nach bhfuil cion ar fháidh ánn a thír féin.