Eóin 16:22-32 Bedell An Biobla Naomhtha 1817 (BEDELL)

22. Agus sibhsi mar an gcéadna atáthaoi a nois go dóbrónach: gidheadh do chífe mé a ris sibh, agus do dhéunaid bhur gcroidhe gáirdeachus, agus ní bhéura éunduine bhur ngairdeachus uáibh.

23. Agus ann sa ló sin ní fhifróchtháoi éinní dhíomsa. Go deimhín, deimhin, a deirim ribh, Gidh bé ar bith neither íarruidhe ar a Nathair a mainmsi, do bhéura sé dhíbh é.

24. Go nuige so níor íárrabhair ní ar bith mainmsi: íarruidh, agus do ghéubhtháoi, ionnus go mbíadh bhur ngáirdeachus lán.

25. Do labhuir mé na neithesi ribh a mbríathruibh: tiocfuidh a naimsir, ann nach laibéora mé ribh a mbríathruibh, achd laibhéoruidh mé ribh go follus a dtimcheall a Nathar.

26. Ann sa ló sin íarrfuidhe a mainmsi: agus ní abruim ribh, go nguídhfe mé an Tathair ar bhur son:

27. Oír atá grádh ag a Nathair féin dáoibh, ar son gur ghrádhuigheabhuitse misi, agus gur chreideabhuir gur ab ó Dhía tháinig mé.

28. Tháinig mé amach ó Nathair agus tháinig mé air a tsáoghal: fágbhuim an sáoghal, a ris, agus téighim chum a Nathar.

29. A dubhradar a dheisciobail rís, Féuch, a nois labhrus tú go soilléir, agus ní labhrann tú cosamhlachd ar bith.

30. A nois aithneamáoid go bhfuil fios na nuile neitheann agad, agus nach righeann tú a leas duine ar bithe do chur cheasda ort: as so chreidmid gur ab ó Dhía tháinig tú.

31. Do fhreaguir Iósa íad, An gcreidtí a nois?

32. Féuch, tiocfuidh a naimsir, agus tháinig sí cheana, ann a sgarfuidhear gach áon díbh ó cheile, gach uile dhuine dá ionad féin, agus fúigfidhe misi am áonar: gidheadh ní bhfuilim am áonar, óir atá an Tathair am fhochuir.

Eóin 16