3. Leisean a táid na huile neither déunta, da ndéarnadh.
4. Ann san do bhí beathal agus dob í an bheatha solus na ndáoine.
5. Agus soillsighidh an solus sin ann sa dorchadas; agus níor ghabh an dorchadas chuige é.
6. Do cuireadh duine ó Dhía, dár bhainm Eóin.
7. Taínic an té so mar fhiadhnuisi, do chum go ndéanadh sé fhiadhnuisi, do chum go ndéanadh sé fiadhnuisi don Tsolus, ionnus go gcreidfidís cách uile thríd.
8. Níor bhéiseam an Solus ud, achd do cuireadh é ionnus go ndéanadh sé fíadhnuisi don Tsolus ud.
9. Do bé so an Solus fírinneach, shoillsigheas gach uile dhuine dá dtig ar a tsáoghal.
10. Do bhí se air a tsáoghal, agus trídsean do rinneadh an sáoghal, achd níor aithin sáoghal é.
11. Dionnsuighe a choda féin tháinic sé, agus níor ghabhadar a dháoine féin chuca é.
12. Achd an mhéid do ghabh chuca é, tug sé cumhachda dhóibh bheith na gcloinn ag Día, eadhon don droing chreideas ann a ainmsean:
13. Nach bhfuil ar na ngeineamhain ó fhuil, ná ó thoil na colla, ná ó thoil fir achd ó Dhía.
14. Agus do rinneadh féoil don Bhreithir, agus do chomhnuigh sé eadruinne, (agus do chunncamar ghlóirsion, mar ghlóir éingheine Mhic an Athair,) lán do ghrásuibh agus dfírinne.