20. A dhearbhráithreacha, na bighidh bhur leanbuibh a dtuigsi: achd a dtáobh dhrochmhéine bighidh bhur leanbuibh, gidheadh a dtúigse bighidh foirfe.
21. Atá sgríobhtha sa reachd, Laibhéora mé ris an bpobalsa a dteangthuibh agus a núrlabhra eile; agus mar sin fós ní chluinfid mé, a deir an Tighearna.
22. Uime sin as mar chómhartha atáid na teangtha coimhthigheacha, ní don druing chreideas, achd don druing atá air dhíth creidimh: gidheadh ní don druing atá gan chreideamh fhoghnus fáidheadóireachd, achd don druing chreideas.
23. Uime sin da gcruinnighe a neagluis uile a gceann a cheile ann éin áit, agus go laibhéoruid uile ré teangthuibh choimhthigheacha, agus go dtiucfuid túatadha no dáoine ar dhíth creidimh a sdeach, a né nach aibéoruid síad go bhfuil sibh air buile?
24. Gidheadh dá rabhuid uile ag fáidheadoireachd, agus duine gan chreideamh, nó túata do theachd a sdeach, sbreagthar úatha uile é, agus do níd uile breitheamhnus air:
25. Agus mar sin foillsighthear neithe folaigheacha a chroidhe; agus amhluidh sin ar dtuitim ar a aghaidh dhó dh bhéura sé onóir do Dhía, ag foillsiughadh go bhfuil Día eadruibhse go fírinneach.
26. Maseadh créd é sin, a dhearbhráithreacha? ar dteachd a gceann a cheile dhíbh, atá salm, atá teagusg, atá teanguidh, atá foillsiughadh, atá míniughadh ag gach duine agaibh. Déuntar na huile neithe chum follamnuighthe.
27. Dá labhruidh áonduine a dteanguidh choimhthigh, labhradh dias, no tríur an chuid is mó dhe, agus sin a ndiáigh a chéile; agus déunadh áon éidirmhíniughadh.