3. Tá gach aindleathacht mar chlaíomh dhá fhaobhar,agus níl leigheas ar a créacht.
4. Déanann scanradh agus dásacht maoin a scriosadh;agus mar sin a scriosfar teach an uaibhrigh.
5. Téann guí an bhoicht óna bheola caol díreach go cluasa [Dé],agus tagann a bhreithiúnas gan mhoill.
6. An té ar fuath leis ceartú, siúlfaidh sé i rian an pheacaigh;ach an té arb eagal leis an Tiarna, déanfaidh sé aithrí ina chroí.
7. An té a bhfuil cumas teanga aige, tá aithne air i gcéin;ach tugann an duine tuisceanach faoi deara nuair a dhéanann sé dearmad.
8. An té a thógann a theach le hairgead daoine eile,is cuma é nó fear a bhailíonn clocha dá [thuama féin].
9. Is cuma comhthionól na gcoirpeach nó barrach ina charn;bladhm thine an chríoch a bheidh orthu.
10. Tá bealach na bpeacach slíoctha le clocha,ach ag a dheireadh tá cuithe Sheól.
11. An té a choinníonn an dlí, beidh smacht aige ar a mhianta;sí an eagna buaic eagla an Tiarna.
12. An té atá gan éirim, ní féidir é a mhúineadh,ach tá éirim ann a mhéadaíonn an seirfean.
13. Rachaidh eolas an eagnaí i méid mar thuile,agus a chomhairle mar thobar beo.
14. Tá croí an amadáin mar chrúsca briste,agus ní fhanfaidh aon eolas ann.
15. Má chloiseann fear tuisceanach caint chiallmhar,molfaidh sé í agus cuirfidh sé léi;má chloiseann macnasaí í, ní thaitneoidh sí leisagus caithfidh sé laistiar dá dhroim í.
16. Tá tuairisc an amadáin mar ualach ar aistear,ach is solas é éisteacht le duine éirimiúil.
17. Beifear ag tnúth go géar sa chomhthionól le focail an duine chliste,agus déanfar a chuid cainte a mheá ó chroí.