55. Chaith sé na ciníocha rompu amach,agus roinn sé an tír mar oidhreacht orthu;thug sé ar threibheanna Iosraelbaint fúthu ina mbothanna siúd.
56. Dá ainneoin sin uile thriailagus shaighdigh siad an Dia is Airde,agus dhiúltaigh dá aitheanta.
57. Thug siad droim láimhe leis mar a rinne a n‑aithreacha;ba chosúil iad le bogha ar fiar.
58. Chuir siad fearg air lena scrínte sléibhe;chuir siad éad air lena ndealbha snoite.
59. Chuala Dia agus d'éirigh chun feirge,gur dhiúltaigh go hiomlán d'Iosrael.
60. Thréig sé a phailliún i Sileomar a raibh cónaí air i measc na ndaoine.
61. Thug sé a neart i ndaorbhroidagus a dtaibhse i láimh a naimhde.
62. Thug sé a phobal féin don chlaíomhle teann feirge in aghaidh a oidhreachta.
63. Dódh a n‑ógánaigh ina mbeatha;níor chuala a maighdeana laoi na bainise;
64. Thit a gcuid sagart leis an gclaíomh;agus ní dhearna a mbaintreacha a gcaoineadh.
65. Is ansin a dhúisigh an Tiarnamar dhuine a dhúisíonn as a chodladh,mar ghaiscíoch a bheadh ar meisce de dheasca fíona.
66. Bhuail sé a naimhde i ndiaidh a gcúilagus d'fhág sé faoi náire go deo iad.
67. Dhiúltaigh sé do bhoth Iósaefagus ní dhearna sé rogha de threibh Eafráim.
68. Ach rinne sé rogha de threibh Iúdá;Sliabh Shíón dár thug sé grá.
69. Thóg sé a scrín i gcosúlacht neimhe;mar an talamh a bhunaigh sé go brách.
70. Agus thogh sé Dáiví a ghiolla;á thabhairt ó chróite na gcaorach.
71. Thug sé ó chúram na gcaorach éa dhéanamh aoireacht a phobail, Iacób,agus Iosrael, a oidhreacht féin.