11. Éireoidh a lán fáithe bréige agus cuirfidh siad mórán amú.
12. De dheasca an t‑olcas a bheith ag fás, fuarfaidh an grá ag a lán.
13. Ach an té a sheasfaidh amach go deireadh, sábhálfar é.
14. Fógrófar an dea-scéal seo na ríochta ar fud na cruinne go léir mar fhianaise do na náisiúin uile, agus is ansin a thiocfaidh an deireadh.
15. “Mar sin, nuair a fheicfidh sibh ‘urghráin úd an lomscriosta’ ar ar labhair Dainéil fáidh, agus é ina sheasamh san áit naofa - tuigeadh an té a léann -
16. ansin, iad seo a bheidh in Iúdáia, teithidís faoi na sléibhte;
17. an té a bheidh ar bharr an tí, ná téadh sé síos isteach chun a chuid a bhreith leis,
18. agus an té a bheidh sa ghort, ná filleadh ar ais chun a bhrat a fháil.
19. Lucht clainne a iompar, áfach, agus lucht cíche a thabhairt, is mairg dóibh san aimsir sin!
20. Agus bígí ag guí nach in am an gheimhridh a bheidh oraibh teitheadh ná sa tsabóid,