12. Féach! beireann sé creach leis, agus cé dhéanfaidh é a thoirmeasc?Cé a déarfaidh leis: “Cad tá á dhéanamh agat”?
13. Ní fhéadfadh fiú dia a fhraoch a chloíAgus luigh lucht cúnta Ráhab faoina sháil.
14. Nach lú ná sin fós a d'fhéadfainnse freagra a thabhairt air,Agus mo bhriathra a roghnú ina aghaidh?
15. Fág go bhfuilim sa cheart, ní fhéadfainn freagra a thabhairt.Óir an té a chúisím, is é freisin is breitheamh.
16. Dá gcuirfinn toghairm air agus go bhfreagródh seisean mé,Ní chreidim go n‑éistfeadh sé le mo bhriathar.
17. Eisean a bhascann mé [ar thráithnín,]Agus a ghonann mé, créacht ar chréacht, gan chúis.
18. Eisean nach ligeann dom anáil a tharraingtAgus a líonann mé le dobrón.
19. Más neart atá i gceist - siúd é an tUilechumhachtach!Más cúirt bhreithiúnais, cé dhéanfaidh é a sheirbheáil?
20. Cé go mbeinn sa chóir, dhaorfaí as mo bhéal féin mé;Dá mbeinn gan choir, d'áiteodh sé coir orm.
21. Mé a bheith neamhchiontach - ní bheadh a fhios sin agam.Chaithfinn uaim m'anam féin.
22. Sé an dá mhar a chéile é, uime sin a deirim:Scriosann sé idir neamhurchóideach agus choirpeach.
23. Dá dtitfeadh tubaiste mharaitheach go tobann,Gháirfeadh sé faoi chinniúint an neamhchiontaigh.
24. Tá an tír tugtha i lámha na gcoirpeach;Cuireann sé folach ar aghaidh a bhreithiúna.Nó murab eisean, cé heile?
25. Is mire mo laethanta ná teachtaire reatha;Teitheann siad, ní fheiceann siad aon sonas.
26. Sleamhnaíonn siad ar aghaidh mar naomhóga giolcaí,Mar iolar ag teacht de ruathar ar a sheilg.
27. Má deirim: “Déanfaidh mé dearmad de mo ghearán,Cuirfidh mé malairt cuntanóis orm féin, agus beidh mé gealgháireach”;