4. Uch nach gcailltear an glanAr mhalairt slí leis an neamhghlan!
5. Ós rud é go bhfuil a laethanta ríofa,Agus líon a mhíonna ag brath ortsa,Agus a theorainn do-ghafa leagtha síos agat dó,
6. Ná féach ina threo, ach lig dó féin,Go gcomhlíona sé a lá dála an bhuachaill aimsire.
7. Bíonn dóchas ann i gcónaí do chrann,Má ghearrtar anuas é, cuirfidh sé bachlóga amach arís,Agus ní theipfidh a phéaca.
8. Fiú má théann a fhréamha in aois sa talamh,Agus go n‑éagfaidh a stocán sa talamh,
9. Péacfaidh sé le boladh an uisce,Agus eascróidh géaga as dála phlanda nua.
10. Ach téadh an duine in éag, agus fanann ina staic;Imíodh an dé as fear, agus cá bhfuil sé?
11. D'fhéadfadh uiscí na farraige dul ar ceal,An sruthán dul i ndísc agus i dtiormacht,Ach luíodh an duine san uaigh, agus ní éireoidh sé arís.
12. Go dté na spéartha ar ceal ní mhúsclóidh sé,Agus ní eireoidh sé as a chodladh.
13. Uch nach gcuireann tú i bhfolach mé i Seól!Agus mé a cheilt nó go dté d'fhearg thar bráid!Agus téarma cinnte a cheapadh dom, agus cuimhneamh orm!
14. Fiú dá bhfaigheadh duine bás, agus aiséirí arís,D'fhanfainn ar aimsir mo laethanta go léir,Nó go ndéanfaí fóirithint orm.