Iób 14:1-12 An Bíobla Naofa 1981 (ABN)

1. Fear a rugadh ó bhean,Nach raibh fad saoil aige ach mórchuid anró,

2. A eascrann mar bhláth agus a fheonn,Agus a imíonn mar scáil gan fanacht -

3. An ar a leithéid sin a leagann tú do shúilAgus a thugann tú le breith a thabhairt air os do chomhair?

4. Uch nach gcailltear an glanAr mhalairt slí leis an neamhghlan!

5. Ós rud é go bhfuil a laethanta ríofa,Agus líon a mhíonna ag brath ortsa,Agus a theorainn do-ghafa leagtha síos agat dó,

6. Ná féach ina threo, ach lig dó féin,Go gcomhlíona sé a lá dála an bhuachaill aimsire.

7. Bíonn dóchas ann i gcónaí do chrann,Má ghearrtar anuas é, cuirfidh sé bachlóga amach arís,Agus ní theipfidh a phéaca.

8. Fiú má théann a fhréamha in aois sa talamh,Agus go n‑éagfaidh a stocán sa talamh,

9. Péacfaidh sé le boladh an uisce,Agus eascróidh géaga as dála phlanda nua.

10. Ach téadh an duine in éag, agus fanann ina staic;Imíodh an dé as fear, agus cá bhfuil sé?

11. D'fhéadfadh uiscí na farraige dul ar ceal,An sruthán dul i ndísc agus i dtiormacht,Ach luíodh an duine san uaigh, agus ní éireoidh sé arís.

12. Go dté na spéartha ar ceal ní mhúsclóidh sé,Agus ní eireoidh sé as a chodladh.

Iób 14