22. Chonaic Hám, an té ónár shíolraigh Canán, a athair agus é nochta agus dúirt sé é lena bheirt dearthár lasmuigh.
23. Ansin thóg Séam agus Iáfat brat, chuir ar a slinneáin é, agus isteach leo i ndiaidh a gcúil agus d'fholaíodar baill nochta a n‑athar. Bhí a n‑aghaidh iompaithe uaidh i dtreo nach bhfacadar baill nochta a n‑athar.
24. Nuair a tháinig Naoi chuige féin ón meisce fhíona agus go bhfaca sé cad a rinne an mac a ba óige leis,
25. dúirt sé:“Go raibh mallacht ar Chanán!Beidh sé ina dhaor na ndaorag a dheartháireacha.”
26. Lean sé air:“Go raibh beannacht ar Shéam ón Tiarna Dia.Go raibh Canán aige ina dhaor.
27. Go méadaí Dia Iáfat!Go lonnaí sé i mbothanna Shéam.Go raibh Canán aige ina dhaor.”