22. An easna a bhain an Tiarna Dia as an duine, rinne sé bean aisti, agus thug chun an duine í.
23. Dúirt an duine ansin:“Is cnámh de mo chnámha-sa í seo ar deireadh,Agus is feoil de m'fheoilse í.Tabharfar bean (ís-seá) uirthiMar gur baineadh as an bhfear (ís) í.”
24. Uime sin, fágann an fear a athair agus a mháthair agus cloíonn sé lena bhean, agus déanann aon fheoil amháin díobh.
25. Bhíodar araon lomnocht, an fear agus a bhean, ach gan aon náire orthu.