53. An ea gur mó thusa ná ár n‑athair Abrahám atá marbh? Agus na fáithe freisin, tá siad marbh. Cé tá tú a dhéanamh díot féin?”
54. D'fhreagair Íosa:“Dá mbeinn féin do mo ghlóiriú féin,ba neamhní mo ghlóir.Is é m'Athair a dhéanann mé a ghloiriú,an té a ndeir sibhse mar gheall air:‘Is é ár nDia é.’
55. Ach níl aithne agaibh air.Tá aithne agamsa air, áfach.Dá ndéarfainn: ‘Níl aithne agam air,’bheinn cosúil libhse, bréagach.Ach tá aithne agam air,agus coinním a bhriathar.
56. Rinne Abrahám bhur n‑athair lúcháirgo bhfeicfeadh sé mo lá-sa.Chonaic, agus bhí áthas air.”
57. Ansin dúirt na Giúdaigh leis: “Níl tú caoga bliain d'aois fós agus an bhfaca tú Abrahám?”
58. Dúirt Íosa leo:“Amen, Amen, a deirim libh,sula raibh Abrahám ann,táimse ann.”
59. Mar sin, thóg siad suas clocha le caitheamh leis, ach d'fholaigh Íosa é féin agus d'imigh amach as an Teampall.