18. Rinne an rí ansin fleá mhór, .i. fleá Eistir, dá ghobharnóirí agus dá fheidhmeannaigh go léir; agus thug sé saoire do na cúigí agus bhronn tíolacthaí go fial orthu mar ba dhual do rí.
19. [Nuair a aistríodh Eistir dála na gcailíní eile go dtí an dara háras,]
20. níor nocht sí fós cér díobh í ná cárbh as di ó dhúchas, de réir mar a d'ordaigh Mordacaí, óir chomhlíon sí a orduithe faoi mar a dhéanadh nuair a bhí sí faoina chúram.
21. Um an dtaca sin, le linn do Mhordacaí a bheith ina shuí ag geata an rí, tháinig olc ar bheirt de choillteáin an rí, Bigteán agus Teiris, ó lucht faire an dorais agus rinne siad ceilg chun an rí Aisiuéaróis a bhású.
22. Fuair Mordacaí gaoth an fhocail agus thug an scéal d'Eistir an bhanríon, agus d'inis sise don rí é in ainm Mhordacaí.