29. Ní raibh aon duine riamh a thug fuath dá cholainn féin; is amhlaidh a dhéanann sé í a chothú agus a chumhdach faoi mar a dhéanann Críost don Eaglais,
30. de bhrí gur baill dá chorp sinne.
31. “Mar sin de, fágfaidh duine a athair agus a mháthair chun bheith dlúth i bpáirt lena bhean agus aon cholainn amháin a bheidh sa bheirt acu.”
32. Is mór an rúndiamhair í seo, ach is á tagairt atáimse do Chríost agus don Eaglais.