15. Dúirt sé le hAiríoc, ceann feadhna an rí: “Cad ina thaobh,” ar seisean, “go bhfuil ordú chomh dian sin ón rí?” D'inis Airíoc an scéal do Dhainéil,
16. agus isteach le Dainéil agus d'iarr ar an rí aga a thabhairt dó chun a chiall a léiriú don rí.
17. D'fhill Dainéil ar a theach agus lig sé an scéal le Hanainiá, Míséil agus Azairiá, a chompánaigh,
18. chun go n‑impídís trócaire Dé neimhe i dtaobh na rúndiamhaire seo, i dtreo nach scriosfaí Dainéil agus a chompánaigh i dteannta shaoithe eile na Bablóine.
19. Ansin foilsíodh an rundiamhair do Dhainéil i bhfís oíche. An sin bheannaigh Dainéil Dia neimhe.
20. Dúirt Dainéil:Go mbeannaítear ainm Dé ó aois go haoismar gur aige atá eagna agus cumhacht.
21. Athraíonn sé uaine agus réannaagus is é a leagann síos ríthe agus a ardaíonn ríthe,a thugann eagna do shaoithe,agus eolas dóibh siúd a bhfuil tuiscint acu.
22. Is é a léiríonn a bhfuil domhain agus diamhair,a bhfuil a fhios aige cad atá sa dorchachta bhfuil an solas ina chónaí fairis.
23. Duitse, a Dhia m'aithreacha, a bheirim buíochas agus moladhMar gur bhronn tú orm eagna agus [intleacht];féach anois mhúin tú dom an ní ar ghuíomar thú ar a shon;léirigh tú dúinn fadhb an rí.
24. Chuaigh Dainéil isteach go hAiríoc ar thug an rí ordú dó saoithe na Bablóine a scriosadh. Chuaigh sé chuige agus dúirt: “Ná scrios saoithe na Bablóine: tabhair mise isteach i láthair an rí agus foilseoidh mé don rí a chiall siúd.”
25. Ansin bhrostaigh Airíoc Dainéil isteach i láthair an rí agus dúirt sé leis: “Fuair mé i measc bránna Iúdá duine a inseoidh an chiall don rí.”
26. Labhair an rí le Dainéil (ar a dtugtaí Béiltiseazar): “An féidir leat,” ar seisean, “an taibhreamh a chonaic mé agus a chiall sin, a léiriú dom?”
27. D'fhreagair Dainéil an rí: “An rún atá á lorg ag an rí, ní féidir le saoithe ná le draoithe, le hasarlaithe ná le fáistinigh, é a thaispeáint don rí.
28. Ach tá Dia ar neamh a nochtann rúin agus tá sé curtha in iúl aige don rí Nabúcadnazar cad atá le teacht sna laethanta deireanacha. Seo d'aisling agus físeanna do chinn ar do leaba:”
29. “I do luí duit ar do leaba, a rí, tháinig chugat smaointe i dtaobh cad a chaithfeadh teacht chun críche níos déanaí, agus, an té a nochtann rúin, d'fhoilsigh sé duit cad tá le teacht chun críche.
30. Maidir liomsa, ní toisc aon eagna a bheith agam seachas cách a nochtadh an rúndiamhair seo dom, ach chun go bhfoilseofaí a chiall siúd don rí agus chun gurbh eol duit smaointe do chroí.
31. Deineadh fís duit, a rí. Féach íomhá, íomhá ollmhór, í ar bharr gile agus ina seasamh os do chomhair go haduafar le feiceáil.