7. Chuirtí d'iallach ar na [Giúdaigh] le láimh láidir dhian na hionathair íobartha a ithe an lá sa mhí ina gceiliúrtaí breith an rí;
8. nuair a tharlaíodh feile le Díonaíosas, chuirtí d'iallach orthu máirseáil i mórshiúl in onóir Dhíonaíosas agus fleasca eidhneáin á gcaitheamh acu. Tugadh fógra do na cathracha Gréagacha ina gcóngar, le treoir ó Ptoilimí, an cor céanna a thabhairt ar na Giúdaigh agus iallach a chur orthu a bheith páirteach sna híobairtí,
9. agus an mhuintir nach mbeadh sásta glacadh dá ndeoin le nósanna Heilléanacha a chur chun báis. Bhí an ainnise a tháinig sa mhullach orthu soiléir don saol.
10. Cuireadh i leith beirt bhan, abair, go ndearnadar a leanaí a thimpeallghearradh. Máirseáladh go poiblí tríd an gcathair iad agus a leanaí ag siolpadh a gcíoch, agus ansin caitheadh ceann ar aghaidh le ballaí na cathrach iad.
11. Bhí a thuilleadh acu a chuaigh i bhfolach i bpluaiseanna sa chomharsanacht leis an seachtú lá a choimeád naofa gan fhios, ach braitheadh iad le Pilib, agus loisceadh le chéile iad mar gur choisc a gcráifeacht orthu iad féin a chosaint, bhí an oiread sin urraime acu do naofacht an lae.
12. Impím anois ar lucht léite an leabhair seo, ná cuireadh tubaistí mar sín díomá orthu, ach a thuiscint nach é is aidhm dóibh ár muintir a scriosadh ach iad a smachtú.
13. Gan scaoileadh leis na héagráifigh ar feadh i bhfad, ach díoltas a imirt orthu gan mhoill, sin comhartha mórchneastachta.
14. Óir i gcás na náisiún eile, fanann an Tiarna go foighneach gan pionós a imirt orthu nó go líontar tomhas a bpeaca go béal; ach a mhalairt a bheartaigh sé a dhéanamh linne,
15. d'fhonn nach ndéanfadh sé díoltas a imirt orainn níos déanaí nuair a bheadh ár bpeacaí i mbuaic a réime.
16. Dá réir sin ní dhiúltaíonn sé a thrócaire riamh dúinn; ceartaíonn sé sinn le tubaistí, ach ní thréigeann sé a phobal féin.
17. Bíodh a bhfuil ráite mar chuimhneachán againn; ní foláir dúinn dul ar aghaidh leis an scéal go hachomair.
18. Bhí Eileázár, duine de phríomhúinteoirí an dlí, anonn go maith sna blianta agus dreach sáruasal air. Bhíothas á chur d'fhiacha air a bhéal a oscailt agus muiceoil a shlogadh.
19. Ach b'fhearr leis bás a fháil faoi onóir ná bheith beo faoi náire. Chuaigh sé chun a chéasta as a stuaim féin agus é ag caitheamh amach na feola as a bhéal,
20. mar is dual d'fhear an mhisnigh diúltú don rud nach dleathach a bhlaiseadh, fiú má chuireann sé a bheatha féin i mbaol.
21. An mhuintir a bhí i gceannas ar an bhfleá náireach, bhí seanaithne acu air. Thugadar i leataobh é agus mhol dó go príobháideach fios a chur ar fheoil dá chuid féin ba chead dó a ithe, agus a ligean air go raibh sé ag ithe feoil na híobartha mar a d'ordaigh an rí.
22. Bheadh ar a chumas an bás a sheachaint ach leas a bhaint as an gcineáltas sin a bhí bunaithe ar an seanchairdeas eatarthu.
23. Ach bhí an seasamh uasal a ghlac sé ar aon chéim lena aois mhór agus leis an ngradam a bhí tuillte go maith aige i ndeireadh a shaoil; bhí sé freisin de réir na beatha gan cháim a bhí caite aige óna óige anall, agus thar gach rud eile bhí sé de réir an dlí naofa a tháinig ó Dhia féin. Nocht sé a thuairimí go poiblí, á rá leo é a chur chun báis láithreach.
24. “Cur i gcéill den saghas sin,” ar seisean, “ní oireann sé don aois atá agamsa, le heagla go measfadh go leor daoine óga gur ghéill Eileázár in aois a nócha bliain do mhodh beatha na gcoimhthíoch;