28. امّا هر کس پیش از آنکه از نان بخورد و از جام بنوشد، خود را بیازماید.
29. زیرا هر که بدون تشخیصِ بدن بخورد و بنوشد، در واقع محکومیت خود را خورده و نوشیده است.
30. از همین روست که بسیاری از شما ضعیف و بیمارند و شماری هم خفته‌اند.
31. امّا اگر بر خود حکم می‌کردیم، بر ما حکم نمی‌شد.
32. پس آنگاه که خداوند بر ما حکم می‌کند، تأدیب می‌شویم تا با دنیا محکوم نگردیم.
33. پس ای برادران من، چون برای خوردن گرد هم می‌آیید، منتظر یکدیگر باشید.
34. اگر کسی گرسنه است، در خانۀ خود غذا بخورد تا گرد هم آمدن شما به محکومیت نینجامد. در خصوص سایر چیزها نیز چون نزدتان آمدم، دستورات لازم را خواهم داد.