24. و شکر نموده، پاره کرد و فرمود: «این است بدن من برای شما. این را به یاد من به جای آورید.»
25. به همین‌سان، پس از شام، جام را گرفت و فرمود: «این جام، عهد جدید است در خون من. هر بار که از آن می‌نوشید، به یاد من چنین کنید.»
26. زیرا هر گاه این نان را بخورید و از این جام بنوشید، مرگ خداوند را اعلام می‌کنید تا زمانی که بازآید.
27. پس هر که به شیوه‌ای ناشایسته نان را بخورد و از جام خداوند بنوشد، مجرم نسبت به بدن و خون خداوند خواهد بود.
28. امّا هر کس پیش از آنکه از نان بخورد و از جام بنوشد، خود را بیازماید.
29. زیرا هر که بدون تشخیصِ بدن بخورد و بنوشد، در واقع محکومیت خود را خورده و نوشیده است.
30. از همین روست که بسیاری از شما ضعیف و بیمارند و شماری هم خفته‌اند.
31. امّا اگر بر خود حکم می‌کردیم، بر ما حکم نمی‌شد.
32. پس آنگاه که خداوند بر ما حکم می‌کند، تأدیب می‌شویم تا با دنیا محکوم نگردیم.
33. پس ای برادران من، چون برای خوردن گرد هم می‌آیید، منتظر یکدیگر باشید.