۱تیموتائوس 2:8-15 هزارۀ نو (NMV)

8. پس آرزویم این است که مردان در همه جا، بی‌خشم و جدال، دستهایی مقدّس را به دعا برافرازند.

9. نیز خواهانم که زنان پوششی شایسته بر تن کنند و خویشتن را به نجابت و متانت بیارایند، نه به گیسوانِ بافته، یا طلا و مروارید، یا جامه‌های فاخر،

10. بلکه به زیورِ اعمال نیکو آراسته باشند، چنانکه شایستۀ زنانی است که مدّعی خداپرستی‌اند.

11. زن باید در آرامی و تسلیم کامل، تعلیم گیرد.

12. زن را اجازه نمی‌دهم که تعلیم دهد یا بر مرد مسلّط شود؛ بلکه باید آرام باشد.

13. زیرا نخست آدم سرشته شد و بعد حوا.

14. و آدم فریب نخورد، بلکه زن بود که فریب خورد و نافرمان شد.

15. امّا زنان با زادنِ فرزندان، رستگار خواهند شد، اگر در ایمان و محبت و تقدّس، نجیبانه ثابت بمانند.

۱تیموتائوس 2