۱تواریخ 16:1-16 هزارۀ نو (NMV)

1. پس ایشان صندوق خدا را آورده، آن را در خیمه‌ای که داوود برای آن بر پا کرده بود نهادند، و قربانیهای تمام‌سوز و قربانیهای رفاقت به حضور خدا تقدیم کردند.

2. چون داوود از گذراندن قربانیهای تمام‌سوز و قربانیهای رفاقت فارغ شد، قوم را در نام خداوند برکت داد.

3. او سپس به هر یک از تمامی اسرائیلیان، از زن و مرد، یک قرص نان، یک تکه گوشت و یک قرص کشمش داد.

4. او برخی از لاویان را تعیین کرد تا پیش روی صندوق خداوند خدمت کنند، و یهوه خدای اسرائیل را خوانده، او را سپاس گویند و بستایند.

5. آساف رئیس بود، زکریا دوّم، و سپس یِعیئیل، شِمیراموت، یِحیئیل، مَتّیتیا، اِلیاب، بِنایا، عوبیداَدوم، و یِعیئیل، که چنگ و عود می‌نواختند؛ آساف نیز سنجها را به صدا درمی‌آورد.

6. بِنایا و یَحَزیئیل نیز که کاهن بودند، پیوسته در برابر صندوق عهد خدا شیپور می‌نواختند.

7. در آن روز داوود نخست مقرر داشت که این سرود شکرگزاری به دستِ آساف و برادرانش برای خداوند سراییده شود:

8. خداوند را سپاس گویید،و نام او را بخوانید!ملت‌ها را از اَعمال او باخبر سازید.

9. او را بسرایید و برایش سرود ستایش بخوانید!همۀ کارهای شگفتش را بازگویید!

10. در نام قدوس او فخر کنید؛دل جویندگان خداوند شادمان گردد!

11. خداوند و قوّت او را بطلبید؛پیوسته جویای روی او باشید!

12. عجایبی را که به عمل آورده است، یاد بدارید،آیات او و داوریهای دهانش را.

13. ای نسل خادم او اسرائیل،ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ اویید!

14. اوست یهوه خدای ما!داوریهای او در تمام جهان است!

15. عهد خود را تا به ابد یاد می‌دارد،کلامی را که فرموده است، تا هزاران پشت؛

16. عهدی را که با ابراهیم بست،و سوگند خود را به اسحاق!

۱تواریخ 16