18. یوشَع روزهای بسیار با تمامی این پادشاهان جنگ کرد.
19. به‌جز حِویان که در جِبعون می‌زیستند، هیچ‌یک از این شهرها با بنی‌اسرائیل از در صلح درنیامد؛ اسرائیل تمامی آنها را در جنگ گرفت.
20. زیرا از خداوند بود که دلهایشان را سخت ساخت تا به مقابله با اسرائیل به نبرد درآیند، تا آنکه به نابودی کامل سپرده شده، بر آنان رحم نشود بلکه هلاک گردند؛ همان‌گونه که خداوند به موسی فرمان داده بود.
21. در آن زمان یوشَع رفته، عَناقیانرا از نواحی مرتفع، حِبرون، دِبیر، عَناب، تمامی نواحی مرتفع یهودا و همۀ نواحی مرتفع اسرائیل منقطع ساخت. یوشَع آنان را با شهرهایشان به نابودی کامل سپرد.
22. کسی از عَناقیان در سرزمین بنی‌اسرائیل باقی نماند؛ تنها برخی در غزه، جَت و اَشدود باقی ماندند.
23. بنابراین یوشَع تمامی آن سرزمین را بنا بر آنچه خداوند به موسی گفته بود، تسخیر کرد و آن را به اسرائیل بر حسب سهم قبیله‌هایشان به میراث بخشید. آنگاه زمین از جنگ بیاسود.