میکاه 1:10-14 هزارۀ نو (NMV)

10. این را در جَت اعلام مکنید،و به هیچ وجه گریه منمایید.در بِیت‌عَفرَه،در خاک بغلطید.

11. ای که در شافیر ساکنی،عریان و شرمگین، بگذر.ساکنان صَئانانبیرون نمی‌آیند؛ بِیت‌ایصِل ماتم می‌کند،و حمایتش را از شما برمی‌گیرد.

12. ساکنانِ ماروت از فرط انتظار برای آسایش بیمار گشته‌اند،زیرا بلا از جانب خداوند بر دروازۀ اورشلیم نازل شده است.

13. ای که در لاکیش ساکنی،اسبان تیزرو را به ارابه‌ها بربند!لاکیش آغاز گناه برای دختر صَهیون بود،زیرا عِصیان اسرائیل در تو یافت شد.

14. پس هدایای خداحافظی به مورِشِت‌جَت پیشکش خواهی کرد؛خانه‌های اَکزیب امیدی کاذب برای پادشاهان اسرائیل خواهد بود.

میکاه 1