مکاشفه 7:8-13 هزارۀ نو (NMV)

8. از قبیلۀ زِبولون، دوازده هزار تن،از قبیلۀ یوسف، دوازده هزار تن،و از قبیلۀ بِنیامین دوازده هزار تن.

9. پس از آن نظر کردم و اینک جماعتی عظیم از هر ملت و طایفه و قوم و زبان پیش روی خود دیدم که هیچ‌کس آنان را نمی‌توانست شماره کند و همه پیش تخت و در پیشگاه بره ایستاده بودند. همگان ردای سفید بر تن داشتند و شاخۀ نخل به دست.

10. آنان به بانگ بلند ندا در دادند که:«نجات از آن خدای ماست،که بر تخت نشسته؛و از آنِ بره است.»

11. و همۀ فرشتگان، گرداگرد تخت و گرداگرد پیران و چهار موجود زنده ایستادند؛ و همه در پیشگاه تخت روی بر زمین نهادند و خدا را پرستش کرده،

12. گفتند:«آمین!ستایش و جلالو حکمت و سپاس و اکرامو قدرت و تواناییخدای ما را باد، تا ابد.آمین!»

13. آنگاه یکی از آن پیران از من پرسید: «اینان که ردای سفید به تن دارند کیانند و از کجا آمده‌اند؟»

مکاشفه 7