به او همان اندازه عذاب و اندوه دهیدکه او جلال و شکوه به خود میداد.زیرا که در دل به خود میبالد که،”من چنان مینشینم که ملکهای مینشیند.بیوه نیستم و هرگز به ماتم نخواهم نشست.“