1. آنگاه عیسی خطاب به مردم و شاگردان خود چنین گفت:
2. «علمای دین و فَریسیان بر مسند موسی نشسته‌اند.
3. پس آنچه به شما می‌گویند، نگاه دارید و به جا آورید؛ امّا همچون آنان عمل نکنید! زیرا آنچه تعلیم می‌دهند، خود به جا نمی‌آورند.
4. بارهای توانفرسا را می‌بندند و بر دوش مردم می‌گذارند، امّا خود حاضر نیستند برای حرکت دادن آن حتی انگشتی تکان دهند.
5. هر چه می‌کنند برای آن است که مردم آنها را ببینند: آیه‌دان‌های خود را بزرگتر و دامن ردای خویش را پهنتر می‌سازند.
6. دوست دارند در ضیافتها بر صدر مجلس بنشینند و در کنیسه‌ها بهترین جای را داشته باشند،
7. و مردم در کوچه و بازار آنها را سلام گویند و ’استاد‘ خطاب کنند.
8. امّا شما ’استاد‘ خوانده مشوید، زیرا تنها یک استاد دارید، و همۀ شما برادرید.
9. هیچ‌کس را نیز بر روی زمین ’پدر‘ مخوانید، زیرا تنها یک پدر دارید که در آسمان است.
10. و نیز ’معلم‘ خوانده مشوید، زیرا فقط یک معلم دارید که مسیح است.
11. آن که در میان شما از همه بزرگتر است، خدمتگزار شما خواهد بود.
12. زیرا هر که خود را بزرگ سازد، پست خواهد شد و هر که خویشتن را فروتن سازد، سرافراز خواهد گردید.