4. به خانۀ خدا درآمد و خود و یارانش نان حضور را خوردند، هرچند خوردن آن برای او و یارانش جایز نبود، زیرا فقط کاهنان بدان مجاز بودند.
5. یا مگر در تورات نخوانده‌اید که در روزهای شَبّات، کاهنان در معبد، حرمتِ شَبّات را نگاه نمی‌دارند، و با این همه بی‌گناهند؟
6. به شما می‌گویم کسی در اینجاست که بزرگتر از معبد است!
7. اگر مفهوم این کلام را درک می‌کردید که ”رحمت را می‌پسندم، نه قربانی را،“ دیگر بی‌گناهان را محکوم نمی‌کردید.
8. زیرا پسر انسان صاحب شَبّات است.»
9. سپس آن مکان را ترک گفت و به کنیسۀ آنان درآمد.