6. ما را موضوع نزاع همسایگانمان می‌سازی،و دشمنان ما در میان خویش خندۀ تمسخر سر می‌دهند.
7. ای خدای لشکرها، ما را بازآور؛روی خود را تابان سازتا نجات یابیم.
8. تاکی از مصر برآوردی؛قومها را بیرون راندیو آن را غرس کردی.
9. زمین را پیش روی آن فراخ ساختی،پس ریشه گرفت و زمین را پر ساخت.
10. کوهها را به سایۀ خود پوشانید،و سروهای تنومند را به شاخه‌هایش!
11. شاخه‌های خود را تا به دریا پهن کرد،و ساقه‌هایش را تا به نهر.