مزمور 77:4-8 هزارۀ نو (NMV)

4. چشمانم را باز نگاه می‌داری؛چنان پریشانم که سخن نمی‌توانم گفت.

5. به ایام گذشته می‌اندیشم،به سالهای روزگاران پیشین.

6. شبانگاه سرود خویش را به یاد می‌آورم؛در دل می‌اندیشم و روح من تفتیش می‌کند:

7. «آیا خداوندگار تا به ابد طرد خواهد نمود؟و دیگر هرگز نظر لطف نخواهد افکند؟

8. آیا محبت او برای همیشه پایان پذیرفته،و وعدۀ او برای همۀ نسلها باطل گردیده است؟

مزمور 77