3. قدمهای خویش را به جانب این ویرانه‌های همیشگی بردار؛زیرا دشمن هر چه را که در قُدس تو بود، ویران کرده است.
4. خصمانت در اندرون ملاقاتگاه تو برخروشیدند،و درفشهایشان را چونان نشانه‌ها بر پا داشتند؛
5. همچون کسانی بودند که تبرهای خود رابر درختان جنگل برمی‌افرازند.
6. ایشان همۀ کنده‌کاریهای آن رابا تیشه و تبر خویش در هم شکستند.
7. قُدس تو را به آتش کشیده، با خاک یکسان کردند،و مسکن نام تو را بی‌حرمت ساختند.