8. تمسخر می‌کنند و بدخواهانه سخن می‌گویند،و متکبرانه، ظلم را بر زبان می‌رانند.
9. دهانشان را بر ضد آسمان می‌گشایند،و زبانشان بر زمین جولان می‌دهد.
10. از این رو قوم او به آنها روی می‌آورندو مشتاقانه هر سخن آنها را می‌پذیرند.
11. و می‌گویند: «خدا چگونه بداند؟آیا آن متعال علم دارد؟»
12. آری، شریران چنین‌اند؛همواره آسوده‌خیالند و دولتشان رو به فزونی است!
13. بی‌گمان من به عبث دل خود را پاک نگاه داشته‌ام؛و دستانم را به بی‌گناهی شسته‌ام!