مزمور 49:2-5 هزارۀ نو (NMV)

2. از عام و خاص،از نیازمند و توانگر، جملگی:

3. دهان من حکمت را بیان می‌کند؛تفکر دلم فهم را جاری می‌سازد.

4. گوش خود را به مثلی می‌سپارم؛معمای خویش را به آوای چنگ شرح می‌دهم:

5. چرا در روزهای بلا ترسان باشم،آنگاه که شرارتِ خیانتکاران احاطه‌ام کند؛