1. خوشا به حال کسی که به فکر بینوایان باشد؛خداوند او را در روز بلا رهایی خواهد بخشید.
2. خداوند او را محافظت خواهد کردو زنده نگاه خواهد داشت؛او در زمین مبارک خواهد بودو او را به آرزوی دشمنانش تسلیم نخواهد کرد.
3. خداوند او را در بستر بیماری قوّت خواهد بخشیدو او را از بیماری‌اش شفای کامل خواهد داد.
4. و اما من گفتم: «خداوندا، مرا فیض عطا فرما؛جان مرا شفا ده، زیرا بر تو گناه ورزیده‌ام.»
5. دشمنانم بدخواهانه دربارۀ من می‌گویند:«کی می‌میرد و نامش محو می‌شود؟»
6. چون به دیدارم می‌آیندسخن باطل می‌گویند، و در دل بدی را می‌پرورند؛و چون بیرون می‌روند، آن را بر زبان می‌آورند.
7. همۀ بدخواهانم با هم بر ضد من نجوا می‌کنند،و دربارۀ من شرارت را می‌اندیشند.
8. می‌گویند: «لعنتی مرگبار دامنگیر او شده است؛از جایی که آرمیده، هرگز بر نخواهد خاست.»