3. خداوندا، تو جان مرا از هاویه برآوردی؛و مرا از میان آنان که به گودال فرو می‌روند، زنده ساختی.
4. ای سرسپردگان خداوند، او را بسرایید؛نام قدوس او را بستایید!
5. زیرا خشم او دمی بیش نمی‌پاید،اما لطفش همۀ عمر را در بر می‌گیرد؛شبی ممکن است سراسر به گریه بگذرد،ولی صبحگاهان شادمانی رخ می‌نماید.