1. ای خدای من، ای خدای من، چرا مرا واگذاشتیو از نجات من و سخنان فغانم دوری؟
2. ای خدای من، همۀ روز فریاد برمی‌کشم و اجابت نمی‌کنی؛همۀ شب نیز، و مرا خاموشی نیست!
3. اما تو قدوسی،ای که بر سرودهای ستایشی اسرائیل جلوس فرموده‌ای.
4. بر تو پدران ما توکل کردندآری، بر تو توکل کردند و ایشان را رهایی بخشیدی.
5. نزد تو فریاد برآوردند و خلاصی یافتند؛بر تو توکل کردند و شرمنده نگشتند.
6. اما من کِرمی بیش نیستم و انسان نِی!عار آدمیانم و تحقیرشدۀ قوم!
7. هر که بر من می‌نگرد ریشخندم می‌کند؛دهان کج می‌کنند و سر جنبانیده، می‌گویند:
8. «بر خداوند توکل دارد!پس بگذار او خلاصی‌اش دهد!اگر به او رغبت دارد،رهایی‌اش بخشد!»
9. اما تو مرا از شکم مادر بیرون آوردی،و از شیرخوارگی اطمینانم بخشیدی!
10. از تولد بر تو افکنده شدم؛از شکم مادرم، خدای من تویی.
11. از من دور مباش،زیرا که تنگی نزدیک استو کسی نیست که یاری کند.