مزمور 148:6-11 هزارۀ نو (NMV)

6. و آنها را بر پا داشت، تا ابد‌الآباد،و فریضه‌ای قرار داد که از آن در نتوان گذشت.

7. خداوند را از زمین بستایید،ای جانداران بزرگ دریایی و همۀ ژرفاها؛

8. ای آذرخش و تگرگ و برف و ابر،و ای بادهای توفانی که امر او را به جا می‌آورید!

9. ای کوهها و همۀ تپه‌ها،ای درختان میوه و همۀ سروها؛

10. ای وحوش و همۀ چارپایان،ای خزندگان و پرندگان بالدار؛

11. ای شاهان زمین و تمامی قومها،ای امیران و همۀ حکام جهان؛

مزمور 148