مزمور 143:6-11 هزارۀ نو (NMV)

6. دستهای خود را به سوی تو دراز می‌کنم،جان من همچون زمین خشک، تشنۀ توست. سِلاه

7. خداوندا، مرا به‌زودی اجابت فرما،زیرا که روح من هوش از کف می‌دهد.روی خود را از من مپوشان،مبادا همچون کسانی شوم که به گودال فرو می‌روند.

8. صبحگاهان از محبت خود مرا بشنوان،زیرا که بر تو توکل دارم.راهی را که باید بروم به من بیاموز،زیرا که نزد تو جان خود را برمی‌افرازم.

9. خداوندا، مرا از دشمنانم رهایی ده،زیرا که در تو خویشتن را پنهان می‌کنم.

10. مرا بیاموز که اراده‌ات را به جا آورم،زیرا که تو خدای من هستی.روح نیکوی تومرا بر زمین هموار هدایت کند.

11. به‌خاطر نام خود، ای خداوند، مرا زنده بدار،به‌خاطر عدالت خود، جان مرا از تنگی به در آر.

مزمور 143