مزمور 139:5-8 هزارۀ نو (NMV)

5. از پیش و از پس احاطه‌ام کرده‌ای،و دست خویش را بر من نهاده‌ای.

6. چنین دانشی برایم بس شگفت‌انگیز است،و چنان والا که بدان نتوانم رسید.

7. از روح تو کجا بروم؟از حضور تو کجا بگریزم؟

8. اگر به آسمان فرا روم، تو آنجایی،و اگر در هاویه بستر بگسترم، تو آنجا نیز هستی!

مزمور 139